ماریو کمپس که پس از دیگو مارادونا، معروف‌ترین فوتبالیست آرژانتین است، فوتبال خود را در تیم اینستیتوتو دو کوردوبا آغاز کرد و در ۵ اکتبر سال ۱۹۷۳ در دیدار مقابل نیوولز اولد بویز اولین بازی خود در لیگ دسته اول فوتبال آرژانتین را انجام داد. در سال ۱۹۷۴ به تیم روزاریو سنترال رفت که در در تنها دو سال حضور در این تیم، ۱۰۰ گل به ثمر رساند.
سپس در سال ۱۹۷۶ راهی اروپا شده و به باشگاه اسپانیایی والنسیا پیوست. در این تیم نیز دوران موفقیت‌آمیزی را در فوتبال باشگاهی با دو قهرمانی در جام حذفی اسپانیا (۱۹۷۸ و ۱۹۷۹)، قهرمانی جام در جام اروپا (۱۹۸۰)، و نیز سوپر جام باشگاهی اروپا (۱۹۸۰) سپری کرد.
کمپس از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ دوباره در آرژانتین به فوتبال پرداخت و با تیم ریور پلاته بوینوس آیرس در سال ۱۹۸۱ قهرمان باشگاه‌های آرژانتین شد. در سال ۱۹۸۲ بازهم به اروپا رفت و تا سال ۱۹۸۶ در اسپانیا فعالیت کرد و پس از آن تا سال ۱۹۹۲ در تیم‌های کوچک لیگ دسته اول اتریش بازی کرد. بعد از سه سال استراحت و وقفه و مدت کوتاهی بازی به عنوان میهمان در شیلی، با ۴۲ سال سن از بازی فوتبال کناره‌گیری کرد و در سال ۱۹۹۶ در اندونزی به مربیگری پرداخت.
کمپس بین سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۸۳ ۴۳ بار پیراهن تیم ملی فوتبال آرژانتین را به تن کرد و ۲۰ گل وارد دروازه حریفان کرد. او یکی از بااخلاق‌ترین و جوانمردترین فوتبالیست‌های جهان بود که در تمامی بازی‌های ملی حتی یک بار هم با کارت زرد یا قرمز داور مواجه نشد. او در سه جام جهانی حضور داشت و در سال ۱۹۷۸ به همراه تیم ملی آرژانتین در کشور خود قهرمان جهان شد. او در فینال این جام، دو گل به هلند زد و در مجموع با شش گل زده، آقای گل جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شده و هم‌زمان به عنوان برترین بازیکن جام نیز برگزیده شد. وی پس از گی‌ِیرمو استابیله، دومین بازیکن از آرژانتین بود که آقای گل جام جهانی می‌شد. وی در سال ۱۹۸۳ پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی را به دیگو مارادونا داد.
کمپس ازسال ۱۹۹۶ به عنوان مربی فعالیت می‌کند. او در سال ۱۹۹۹ اولین موفقیت خود را در این سمت با قهرمانی در لیگ فوتبال بولیوی به عنوان مربی تیم استرانگست به دست آورد. وی از آگوست سال ۲۰۰۶ نیز هدایت تیم ملی فوتبال پاناما را به عهده دارد.
باشگاه‌هایی که در آنها بازی کرده است:
۱۹۷۱ – ۱۹۷۳: اینستیتوتو دو کوردوبا (آرژانتین)
۱۹۷۴ – ۱۹۷۶: روزاریو سنترال (آرژانتین)
۱۹۷۶ – ۱۹۸۱: اف.ث. والنسیا (اسپانیا)
۱۹۸۱ – ۱۹۸۲: ریور پلاته (آرژانتین)
۱۹۸۲ – ۱۹۸۴: اف.ث. والنسیا (اسپانیا)
۱۹۸۴ – ۱۹۸۶: هرکولس آلیسانته (اسپانیا)
۱۹۸۶ – ۱۹۸۷: فرست ویه‌نا فوتبال کلوب (اتریش)
۱۹۸۷ – ۱۹۹۰: سن پولتن (اتریش)
۱۹۹۰ – ۱۹۹۲: کرمزر اس.سی (اتریش)
۱۹۹۵: فرناندز ویال (شیلی)
۱۹۹۶: پلیتا هیات (اندونزی)
باشگاه‌هایی که در آنها مربیگری کرده است:
۱۹۹۳: اف.ث. والنسیا (اسپانیا، کمک مربی)
۱۹۹۶: پلیتا هیات (اندونزی، مربی بازیکنان)
۱۹۹۶: کی.اس. لوشنیا (آلبانی)
۱۹۹۷ – ۱۹۹۸: مینه‌روس دو گایانا (ونزوئلا)
۱۹۹۹: استرانگست (بولیوی)
۲۰۰۰ – ۲۰۰۱: ایندپندینته پترولرو (بولیوی)
موفقیت‌ها:
بازیکن باشگاهی
آقای گل اسپانیا: ۱۹۷۷، ۱۹۷۸
فوتبالیست سال آمریکای جنوبی: ۱۹۷۸
قهرمان جام حذفی اسپانیا: ۱۹۷۸، ۱۹۷۹
قهرمان جام در جام اروپا: ۱۹۸۰
قهرمان سوپرجام اروپا: ۱۹۸۰
قهرمان باشگاه‌های آرژانتین: ۱۹۸۱
بازیکن تیم ملی
۲۰ گل زده در ۴۳ بازی
حضور در جام‌های جهانی ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ (۱۸ بازی)
قهرمان جام جهانی: ۱۹۷۸
آقای گل و بهترین فوتبالیست جام جهانی: ۱۹۷۸
مربی
قهرمان باشگاه‌های بولیوی: ۱۹۹۹
*آخرین بروزرسانی ۳ اسفند ۱۴۰۰
